بعد از 6 سال بالاخره تصمیم گرفتم نوشته هامو از کاغذ به اینجا انتقال بدم... هم چنان مخاطب خودمم ولی فرقش اینه که بقیه هم میتونن بخونن...
بعد از 6 سال خوندن وبلاگ های دوستان می خوام بنویسم...
از کتاب که انگیزه اصلیم برای داشتن وبلاگ هست؛
از اتفاقات؛
از شنیده ها و دیده ها و ...
اگه مطالب اینجا فقط برای یک نفر مفید باشه وبلاگ به هدفش رسیده... که اون یه نفر هم میتونه من چند سال آینده باشه
.
روزی که کنکور دادم؛ شروع کردم به خوندن کتاب و ثبت اسم، نویسنده، تاریخ شروع و پایان و گاهی بخشی از مطالب کتاب. یعنی به طور رسمی شروع کردم...
.
هر کس به روزگار کسی غبطه می خورد
************************************
عشق وقتی نیست، معنایی ندارد زیستن
************************************
زندگی با همدم نااهل جان فرسودن است
************************************
درد فراق بیشتر است از توان من
************************************
بازآ و قفل بشکن و آزاد کن مرا
ای قهرمان گمشدهٔ داستان من
************************************
ما پیروان مکتب آل محبتیم
دلدادگی ست مذهب ما«یا علی مدد»
************************************
همنشینی با کسی دلتنگی ام را کم نکرد
کاش می شد لحظه ای از دست تنهایی گریخت
************************************
در شب تیره خود چشم به ماهی دارم
جز تماشای تو از دور چه راهی دارم
************************************
تنهایی انسان ندارد گرچه پایانی
ای عشق پنهان می شود تنهایی ام با تو
************************************
بر باد رود باور اگر عشق نباشد
از گنج دروغین نتوان کرد صیانت
************************************
از هر چه دلخوشی و دلخوری ست بیزارم
از این که فکر کنم عشق چیست بیزارم
************************************
تو هم شادابی ام را دیدی و هرگز نفهمیدی
که چون نیلوفری گل کرده ام در برکه ای از خون
************************************
دیر یا زود این عذاب ای جان به پایان می رسد
شاد باش! این رنج بی پایان به پایان می رسد
*********************************
+ قبلا گفته بودم حوصله آشپزی ندارم! دلیل اصلیش اینه که خیلی طولش میدم... در این حد که املت بخوام درست کنم یک ساعتی میشه تقریبا:/... دیروز از ساعت ده صبح تو آشپزخونه بودم تا عصر، عصر تا شب هم رفتم مغازه. شاید یک ساعت فرصت استراحت داشتم. وقتی اومدم خونه گردنم درد میکرد چند دقیقه بعد سردرد هم بهش اضافه شد... ناچارا استامینوفن خوردم... لامپ خاموش کرده بودم که نور اذیت نکنه... خوابم برده بود!!! وقتی بیدار شدم دیدم ساعت ۴ و ۲۳ دقیقه است:)... یادم نمیاد آخرین بار چند سال پیش بوده که شب، قبل ساعت ۹ خوابیده باشم تا صبح!!!:)
+ دیشب قبل اینکه خوابم ببره به این فکر میکردم اگه بهم بگن تا یه سال دیگه زنده ای چیکار میکنی؟ به این فکر کردم قبل مردن کربلا رو باید برم:/...
+ خدا قوت به همه خانم های خانه دار... این چند روز فهمیدم درست فکر میکردم که خانه داری من مساوی با پایان کارم:)))) فک کنم بعد یه مدت زندگی رو بدرود بگم!!😅
+ چند شب پیش که یه عده از ترس نخوابیده بودن!!! ما با خوشحالی خوابیدیم و با شعف بیدار شدیم و روز رو گذروندیم... البته طبق معمول همکارای رو اعصاب!!:) پیاده روی روزانه شون رو رفتن رو اعصاب ما... دشمنی با اسلام و انقلاب و نظام، یه عده از آدما رو به جایی رسونده که قید همه چی رو زدن! دفاع از مظلوم؛ شرف، وطن... بدیهیات رو زیر سؤال میبرن... بگذریم:)
+امروز یه صحنه جالب دیدم:)... حدسم درست بود و تا حالا تو شهرمون همچین صحنه ای ندیده بودم!... رسیدم خونه از خواهرم پرسیدم و مطمئن شدم:)... صحنه این بود: یه طلبه با خانمش راه میرفتن، چند متر جلوتر از من:)... طلبه با لباس به همراه خانم چادری اونم تو شهر ما!:)))... احتمالا برای تبلیغ اومده بودن و هنوز نرفتن!
+ از تلویزیون یه شعر پخش میشد ... یه مصرعش:): نقطه پایان تان یک یاعلی است.
+ خدایا عاقبت همه ما رو ختم به خیر بگردان.
از کتاب «وجود»؛ فاضل نظری
من برق چشم‌های تو را دیده‌ام، تو نیز
اشک مرا ببین که خداحافظی کنیم
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
تن دو روزی بیشتر پیراهن روح تو نیست
هرچه کمتر خو به این پیکر بگیری بهتر است
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
گر نیست به جز خون جگر مزد من از عشق
بر شانه چرا می‌کشم این بار گران را
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
راضی به عذاب دگران نیستم اما
گر عادلی ای چرخ! فلک کن دگران را
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
گفت: اولین نشانه عاشق شدن غم است؟
بوسیدمش به گریه و گفتم: غمت مباد
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
در کوله بار قسمت ما غم زیاد بود
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
چیزی نصیب من نشد از کارگاه عشق
غیر از غمی که از سر من هم زیاد بود
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
کمند عشق را پیچیدگی این بس؛ که در دامش
گرفتاری ست آزادی و آزادی گرفتاری
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
چشم از طمع بپوش که دنیای اغنیا
چندان که می‌رسد به نظر، چشمگیر نیست
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
گریه چیزی از غم عاشق نمی کاهد ولی
گر بنا داری به اندوهت بیفزایی بیا
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
کتاب زندگی من«سیاه مشق» غم است
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
وقتی دلیل خواستی از من برای عشق
غیر از خود تو هیچ گواهی نیافتم
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
سرنوشت شمع جانسوز است اما روشن است
«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»
+ صرفا جهت خنده!:)
داشتم به خواهرم میگفتم باید یه اعلامیه بزنم بگم هر کی آشپزی بلده بدون هیچ شرط دیگه ای قبولش میکنم!:)))؛ حوصله آشپزی ندارم:/
و دو مورد دیگه هم میشه اضافه کرد: یکی شوخ طبع بودن و یکی دیگه هم شاعر بودن!:)))... این آخری از اثرات خوندن اشعار فاضل نظری هست:))))
حسن ختام این پست هم بیتی از شعر «بوتراب» فاضل نظری؛
دل سوی تو آورده پناه از غم دنیا
این طفل، یتیم است در آغوش بگیرش
جملاتی از «دفتر خاطرات» نوشته «نیکولاس اسپارکس»:
من شاهدم که تو شب و روز جان می کنی. انقدر که نمی توانی نفس تازه کنی. ادمها به سه دلیل اینطوری کار می کنند. یا دیوانه اند، یا احمقند، یا سعی می کنند چیزی را فراموش کنند. من می دانستم تو می خواهی چیزی را فراموش کنی، فقط نمی دانستم چه چیز را.
شعر برای این است که بی دلیل انسان را سر شوق اورد و حتی اگر درک نشود، تحت تاثیر قرار دهد.
شعرا معمولا عشق را احساسی می دانند که نمی شود مهارش کرد. احساسی که بر عقل و منطق غلبه می کند. در مورد من هم همینطور بود. نقشه نکشیده بودم که عاشق تو شوم. و تردید دارم که تو هم از قبل تصمیم گرفته باشی عاشق من شوی. اما بمحض اینکه با هم روبرو شدیم، کاملا معلوم بود که هیچ یک از ما نتوانست انچه را که در حال وقوع بود مهار کند و علی رغم تفاوت هایمان عاشق شدیم.
به نظر می رسد دوره‌ای طولانی از زندگی ام محو شده است. و حتی حالا که خاطراتم را می خوانم، در حیرتم که وقتی اینها را می نوشتم چه جور ادمی بودم. چون اصلا وقایع زندگی ام را به یاد نمی اورم. مواقعی هست که می نشینم و حیرت زده در افکارم فرو می روم که تمام انها کجا رفته اند.
من اشک های تو را می بینم و بیش از انچه نگران خود باشم نگران تو هستم، زیرا از رنجی که گریبان گیر تو خواهد شد می ترسم. با هیچ کلامی نمی توان تاسف مرا بیان کرد. کلمات را گم کرده ام.
ظهر که از مدرسه برمیگشتیم هوا سرد بود به شدت!:)... بوی برف میومد:)... و منم استثنائا این هفته نرفتم خونه و قرار هست سه شنبه برگردم!. به خاطر تعطیلات، درس ها عقب افتاده:/.
یهویی شد و خانم صاحب خونه گفت می‌خوام برم خونه دخترم؛ تا ساعت یازده، دوازده شب حتما برمی‌گردم؛ نمیترسی؟ منم اطمینان دادم بهش که مشکلی نیست و با خیال راحت برو. عصر نخوابیدم!... هوا تاریک شده بود و ابری بود و مهیای بارش... بارون های ریزی میومد پایین:)...تو حیاط وایسادم منتظر برف!:)؛ یه کم برف اومد و ضربان قلبم بالا رفت!! یه حس فوق‌العاده... و اشک !:)... خنده ام میگرفت از خودم ولی از شدت خوشحالی ،ذوق و...نمی‌تونستم گریه نکنم!:))))... مدام برف نمیزد، بارون میشد و گاهی برف... دو سه ساعتی دانش آموز سال اولم با پسر کوچولوش مهمونم بودن برا همین فرصت زیاد بیرون موندن رو نداشتم!:)... چند باری اومدم تو حیاط و برف میومد ولی نمی‌تونستم زیاد بمونم:)... وقتی دوباره تنها شدم چند دقیقه ای یه بار نگاه میکردم ببینم برف میاد یا نه!...بالاخره ساعت یازده و خورده ای که خانم صاحب خونه اومد، برف هم اومد:)... نگاه کردم و از این نگاه کردن سیر نمی‌شدم! مثل فرشته ها بودن که سبک بال میومدن پایین... چند باری هم رفتم زیربرف، سردبود خیلی، ولی دوست نداشتم بیام داخل خونه... فیلم گرفتم برا بعداً که نگاه کنم، اما فیلمش اصلا جای خودش نمیگیره:/... میدونستم بعد از این معلوم نیست کی بارش برف تو شب رو ببینم:/ ... یه حسی مثل حسرت از دست دادن یا دلتنگی... دوست نداشتم تموم بشه... این حس منو برد سال ها پیش وقتی دبیرستانی بودم... دختر عموم که نی نی بود بغلم بود، تو خونه می‌چرخیدیم...خوابش برد!:)... سرش رو دوشم بود... صدای ضربان قلبش که تندتر از قلب خودم میزد رو می‌شنیدم... و با وجود اینکه خسته شده بودم، دوست نداشتم اون لحظه، پایان داشته باشه...
خدایا شکرت❤️
این کتاب،فوق‌العاده است:)
اگر به خوندن زندگی شهدا علاقه دارید و فرصت مطالعه بالای ۵۰۰ صفحه رو دارید، این کتاب از دست ندین.
از نوجوانی تا شهادت ایشون نوشته شده:
۱. قبل از آشنایی با مبارزین علیه پهلوی
۲. آشنایی با مبارزین و ورود به مبارزه علیه شاه و...
۳. سازمان دهی و رهبری گروه های مبارز...
۴. پیروزی انقلاب و...
۵. هجرت به کردستان و مبارزه با کومله و دمکرات و...
۶. جنگ تحمیلی و ادامه مبارزات در کردستان و ارومیه تا شهادت...
حین خوندن کتاب، چند بار پیش اومد که نیاز داشتم زار زار گریه کنم اما شرایط مهیا نبود!:/... مجبور بودم سرم بالا بگیرم تا اشک جاری نشه یا برای لحظاتی کتاب کنار میذاشتم که بتونم به خودم مسلط بشم یا به چند قطره اشک رضایت میدادم:/... یکی از این دفعات، وقتی بود که این عبارت خوندم:«بروجردی، مردی که باید از او فاصله گرفت و اسیر لبخند های فریبنده او نشد.»
شهدای نام آشنایی تو این کتاب همراه شهید بروجردی بودن در واقع مرید و مراد! بودن. که یکی از نقاط قوت این کتاب هست.
یادمه فقط اسم شهید بروجردی رو تو تعداد زیادی از کتاب های شهدا میدیدم و الان فهمیدم چرا!:)... و همینطور شهید کاظمی...
دوست نداشتم کتاب تموم بشه ... انگار دوباره قرار بود این شهید از دست بدیم...
+فیلم غریب در مورد شهید بروجردی هست. فیلم خوبیه:)
