ده غلط مشهور درباره اسرائیل

در مقدمه نویسنده نوشته شده: «این کتاب شاید برای دانشجوها و پژوهشگران مفید باشد، به شرطی که بتوانند خود را از دست بزرگ‌ترین بیماری جهان آکادمیک در دوران ما خلاص کنند: این نظریه که تعهد داشتن پژوهشگر، از ارزش پژوهش علمی او می‌کاهد.»

 

قبل از خوندن کتاب فکر می‌کردم با یه کتابی که سخت خونده میشه و خوندنش حوصله زیاد میطلبه مواجهم... اما اینطور نبود!

عناوین ده فصل یعنی ده غلط مشهور درباره ی اسرائیل به شرح زیر است:

۱. فلسطین یک سرزمین خالی بود!

۲. یهودی‌ها مردمی بدون سرزمین بودند.

۳. صهیونیسم همان یهودیت است.

۴. صهیونیسم استعمارگری نیست.

۵. فلسطینی‌ها در سال ۱۹۴۸ داوطلبانه وطنشان را ترک کردند.

۶. جنگ ژوئن ۱۹۶۷ «تنها» گزینه و یک «انتخاب اجباری» بود.

۷. اسرائیل تنها دموکراسی خاورمیانه است.

۸. افسانه‌هایی درباره توافقنامه اسلو.

۹. افسانه‌هایی درباره غزه.

۱۰. راه حل تشکیل دو کشور تنها راه پیش رو است. 

 

اشتباه بودن چند تا از مواردی که تو کتاب بهش پرداخته بود بدیهی بود برام! شاید به یُمن حضور در کشور عزیزمون:)... بیشتر مطالب کتاب هم جدید بود به خاطر اطلاعات اندکی که داشتم.

«پنجمین کتاب پویش کتابخوانی از وبلاگ خانم دزیره»

طوفان!:)

امسال یکی از دروس غیر تخصصی که بهم دادن آمادگی دفاعی کلاس دهم هست:/... از یه جهت که هیچ تخصصی ندارم خوب نیست! از یه جهت که آزادی عمل بیشتری داریم خوبه. از این جهت که لازم نیست همه هم و غم بذاریم رو متن کتاب. میشه کتاب های مرتبط مثل دفاع مقدس و فیلم های مرتبط معرفی کرد و خوند و نگاه کرد!... میشه بحث کرد راجع به مسائل روز و... اینطوری هم دانش آموز یه چیزی یاد میگیره هم براش جذاب تر هست تا بخواد متن کتاب حفظ کنه و امتحان بده!

یک شنبه هم باهاشون کلاس داشتم، ازشون خواستم در مورد طوفان الاقصی تحقیق و جست و جو کنن برا جلسه آینده! گفتن چییییی؟ انگار چیز عجیب و غریبی گفته باشم! گفتم مسجد الاقصی!؟ نمی‌دونید کجاست؟ گفتن نه!:))...

شنبه گذری زده بودیم به همه جا تقریبا... از جنگ و کردستان و قبل انقلاب و حق و باطل و منجی و... کتاب و فیلم و...یه توضیحاتی دادم بهشون در حد اطلاعاتم که زیاد نیست:/... و یه سری عبارت ها بهشون دادم برا جست و جو.

نمی‌دونم تا حالا تجربه این حس ها رو داشتین یا نه!

خوشحالی از خوشحالی

خوشحالی از ناراحتی

ناراحتی از خوشحالی

ناراحتی از ناراحتی

شنبه عصر بود فکر کنم که خبر دیدم و حس اولی:) تجربه شد.

 

معمولا در طول زنگ به بچه ها استراحت میدم یکی دو دقیقه. سر کلاس هشتم:)) بودم. یک از بچه ها آینه اش درآورد و داشت خودش نگاه میکرد:)... بهش گفتم خوشگلی!:)... استراحت تموم شده بود که دیدم یکی از بچه ها که ردیف جلو نشسته بود چهار پنج تا انگشت دستش جمع کرده و جلو صورتش جابجا می‌کنه... گفتم چیکار می‌کنی؟ دستش برگردوند به سمتم، گفت آینه است... یه آینه خیلی کوچولو بود... صدای خنده بلند شد:)