دوستت دارم ولى دیگر نخواهم گفت چون
دوستت دارم شده قربانى تکرارها....
«سید تقی سیدی»
وصل تو اگر موجب عادت به تو باشد
ترجیح من این است که دلتنگ بمیرم....
«سید تقی سیدی»
دلتنگ بودم بچگی هایم ، حالا بزرگم باز دلتنگم
دلتنگ بودن سن و سالی نیست،شصتی وهفتادی نمی فهمد...
«سید تقی سیدی»
او که همدردم شده گویا خودش هم،درد بود
او خودش زخمِ همان مرهم که می آورد بود....
«سید سعید صاحب علم»
زینسان که رقص میکنم از شادیِ خیال
در نعمتِ وصال گر اُفتم،چه ها کنم؟...
«طالب آملی»
+هیچ وقت فرصت این پیش نیومد که بپرسم ازش از کی شروع شد ولی فک میکنم برای هر دو از یک زمان شروع شده شاید از اولین دیدار!! ما هردو تنها بودیم یا احساس تنهایی میکردیم چه درست چه به غلط! قطب های همنام درونمون همدیگرو جذب کردن! جنس تنهاییمون یکی بوده... نشونه ها منو برد به این سمت، خاطرات... دیده ها... شنیده ها... اون تنها بود همیشه! هم دیدم هم شنیدم...هنوزم هست! و دل من به درد میاد... منم همین حس داشتم و دارم شاید به غلط...شاید هم همدیگرو مرهم زخم هامون میدیدیم، اون یه منبع مهر و عاطفه میخواست و منم یه تکیه گاه! ... اینا همش شاید ها هستن و حقیقت رو فقط صاحب حق میدونه...چرا برام مهمه؟ یه مسئله حل نشده است و همیشه مسائل حل نشده باعث بی خوابیم میشدن... فراموش میکنم ولی یه دیالوگ کافیه که دوباره به یاد آورده بشه...
+ مطلب بالا رو یه ماه پیش نوشتم به خاطر خواب دیشبم اینجا نوشتمش!... فقط یادمه خوابش دیدم!:)))... تو خواب می پرسید برا سین قراره خواستگار بیاد؟ سین میخواد ازدواج کنه؟ یا خودش قصد داشت بیاد خواستگاری!!!:))...درست یادم نیست:/ خواب الکی بود به احتمال زیاد، درسته حرفی از خودش زده نشد ولی وقتی حرف یکی از اعضای خانواده اش هم باشه ناخودآگاه یادآور اونم هست...!
+ پروانه ای بود هفته پیش جلو مغازه دیدم، روز بعدش هم تو پاساژ دیدمش البته در حال پرواز، اگه خودش بوده نه فامیلاش!:)... دیروز با مای سیستر رفتیم خرید، قصد نداشتم انگشتر بخرم، ولی انگشتر پروانه دیدم و خریدمش:)... کلیک
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
او که میپنداشت من لبریز از خوشحالی ام
پِی نبُرد از خندهی تلخم به دست ِخالی ام
نارفیقانم چه آسان انگ ِبیدردی زدند
تا که پنهان شد به لبخندی، پریشانحالی ام
سالها کنج ِقفس آواز ِخوش سر داده ام
تا نداند هیچکس زندانی ِبیبالی ام
شادم از عمری که زخمم منت مرهم نبُرد
گفت هرکس حال و روزت چیست؟ گفتم عالی ام
بارها افتادم اما باز هم برخاستم
سختجانم کرد -خوشبختانه- بداقبالی ام
«سجاد رشیدی پور»
با من به جای چرب زبانی زلال باش....
«احسان افشاری»
در راه،کلیدِ خانه را گم کردم
در راهِ کلید، خانه را گم کردم....
«احسان افشاری»
خاطرات سفیر؛ بهترین اسمی که این کتاب می‌تونست داشته باشه.
خاطرات خانم نیلوفر شادمهری از زمان دانشجویی شون در فرانسه است.
چیزی که بیشتر از همه برام جذاب بود نگارش این کتابه، سرشار از شوخ طبعی و سرزندگی:).
با وجود اینکه مطلب اعتقادی جدیدی نداشت تقریبا و البته که بستگی به سطح اطلاعات خواننده داره ولی حاضر جوابی و جواب های به موقع و مناسب و اثر گذار ایشون خیلی جذاب بود.
دوستی نویسنده با امبروژا و همینطور قسمتی از کتاب در مورد ریاض، جذاب، جالب و دوست داشتنی بود.
با این کتاب خندیدم، چشمام اشکی شد، به فکر فرو رفتم و حس خوب گرفتم.
عبارتی از کتاب:
«چقدر اشتراک ایدئولوژی اشتراک میاره؛ خیلی بیشتر از اشتراک ملیت و زبان.»
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
در وصالت اشک شوق و در فراقت اشک غم
پشت و روی سکه ی من هر دو یک تصویر داشت....
«ماشاالله دهدشتی»
ناز بر ناس کن ای حمد که در بسم الله
اسم اعظم ز کرم نقطه‌ی بای تو شده...(چه جالبه این:)
«میلاد حسنی»
داغ دلم را گریه ها خاموش می کرد
آتشفشان ها را اگر آتش نشان ها....
«شهرام میرزایی»
پرسید روزگار تو بی من چگونه است؟
تنها سکوت کردم و اشکم جواب داد....
«امیر اکبرزاده»
حتی کنار یار دلم تنگ می شود
«امیر تیموری»
عشق گاهی راه می سازد برای صاحبش
گاه می ریزد به هم اما تمام راه را....
«امیر تیموری»
درد یعنی که نماندن به صلاحش باشد
بگذاری برود، آه به اصرار خودت....
«علی صفری»
