عبارت هایی از کتاب «دعبل و زلفا» نوشته مظفر سالاری:
«افسوس که برزخی میان حق و باطل نیست. از حق که گذشتی، دیگر هر چه هست باطل است.»
«خدا کند آنچه را در قلبم می گذرد و غمی را که بر درونم پنجه می کشد و می خراشد، هرگز تجربه نکنی!»
«احساس می کرد پس از سفری طولانی در دریایی طوفانی به ساحل رسیده است.»
«بیا دل به این خوش داریم که شاید قرن ها بعد، دو دلدار به یاد من و تو، سختی ها را تاب آورند و تسلیم ناامیدی و غم نشوند و بگویند روحتان شاد!»
قبلا از این نویسنده رمان شب صورتی رو خونده و پسندیده بودم. دعبل و زلفا رو بهتر میدونم گرچه فضاها متفاوته. بعد از دعبل و زلفا علاقمند شدم بقیه آثار نویسنده رو هم بخونم.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
بعد از آن روز که در کعبه پدیدار شدی
یازده مرتبه در آینه تکرار شدی
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی است
کهکشانها نخی از وصله نعلین علی است
«سید حمیدرضا برقعی»
