مَتَى تَرَانَا وَ نَرَاکَ ...
حکمت ۲۱۳ نهج‌البلاغه: چشم از سختی خار و خاشاک و رنج ها فرو بند تا همواره خشنود باشی.
به تازگی شنیدم، کسی که ترکش کرده میگه دلم برا نماز خوندنش تنگ شده!:)... هم چنان این شنیده ها ادامه داره:/
نکته:))) : شخصی که ترکش کردن و نماز قشنگ میخونه، خودم نیستم:))). اولا هیشکی دلش نمیاد منو ترک کنه😅 دوما اگه قشنگ نماز میخوندم الان اینجا نبودم:)؛ منظورم از اینجا مکان نیست!:)
تمایلتون به کدوم مورد بیشتره؟ اگه فکر میکنید مساویه بازم فکر کنید ببینید کدوم یه ذره بیشتر:)
۱. دوست داشتن دیگران
۲. دوست داشته شدن توسط دیگران
منظور جنس مخالف نیست، همه آدما:)
چند سال پیش بود، نمی‌دونم چی شده بود و به خاطر چی؟ شوهر خواهرم گفت شما ذاتا همتون مهربونید!
نمی‌دونم تا حالا دقت کردین به خودتون و اطرافیانتون، مثل اینکه یه سری از ویژگی های رفتاریمون به ارث بردیم... بعضیا رو نمیشه گفت اثر محیطه، چون یه عده تو یه محیط بزرگ شدن ولی ویژگی های متفاوتی دارن... مثلا یکی دست و دلباز تره در صورتیکه یه نفر دیگه یه کم خسیسه! یکی پرخاشگره یکی آرومه، یکی کینه ای و...
با خودم فکر کردم اگه ذاتا مهربونیم پس خیلی هم شاهکار نکردیم! زمانی کارمون درسته که ویژگی های بدمون بشناسیم و اونا رو درست کنیم و ویژگی های خوب در خودمون به وجود بیاریم و تقویت کنیم... مثلا اگه کینه ای هستیم سعی کنیم خودمون تغییر بدیم و ... اصلا آدم بودن یعنی همین، میتونیم آگاه بشیم و تغییر کنیم و بهتر بشیم و بهتر تر:)...
حکمت ۳۲ نهج‌البلاغه: نیکوکار، از کار نیک بهتر و بدکار از کار بد بدتر.
معنی این حکمت برام گنگ بود و کم متوجه شدم، رفتم اینجا در موردش خوندم، واضح تر شد:)
