دیالوگ های سریال مورد علاقه ام نوشتم:) از جنبه های مختلف قابل تأمله... برا همین خیلی دوسش دارم، هربار که نگاهش کردم یه موضوع جدید پیدا کردم...
- اشتیاق یه نوع خاصی از درد حساب میشه...
- تو میتونی دروغ بگی اما چشمات نه.
- اگه طمع عشق داری پس اون عشقه!
ولی میدونی... طمع تموم شده...فقط عشق مونده...
به خاطر همینه که آرامش داری، آرامش پیدا کردی...
- آدم ها وقتی بین مردم هم هستن احساس تنهایی می‌کنن درسته؟
- این عشقه، و اگه یه بار عاشق بشی دیگه نمیتونی تمومش کنی..
- یه زن وقتی شوهرش سپر میشه براش چطور می‌تونه بترسه...
- حقیقت کلی راه داره...ولی من عشق انتخاب کردم...و وقتی واردش بشی نمیتونی برگردی.
- در جامعه ما زن ها بدنام میشن حتی اگه اون مقصر نباشه سرزنش میشه ...
درست میگی ما باید این طرز فکر عوض کنیم. وگرنه با یه آدم بیگناه مثل مجرم رفتار میشه.
- من اشتباه کردم...منم یه زنم، نتونستم درک کنم درد یه زن دیگه رو... خیلی عجیبه که یه زن دلیل درد یه زن دیگه باشه.
- من این درد تجربه کردم نمی‌خوام یه نفر دیگه هم این درد حس کنه...ما گناهان زیادی مرتکب میشیم ولی خدا ما رو می‌بخشه وقتی اون می‌تونه ببخشه ما کی هستیم؟ چرا ما نمی‌تونیم ببخشیم؟
- هیچ چی بزرگ تر از بخشش نیست، بخشیدن بهترین کاره...
