میلیونر یک شبه

 

این کتابُ فقط به خاطر چند صفحه آخرش و مخصوصا این جمله:«آزادی واقعی در عدم دلبستگی نهفته است.» میذارم تو لیست پیشنهادی.

این جمله منو برد  زمان دانشگاه که پیش نماز می‌گفت آیت الله بهجت قبل ۱۸ سالگی!؟ به مرگ اختیاری رسیده... چند روز پیش استاد دینانی داشت درباره مرگ اختیاری و قطع همه وابستگی ها می‌گفت و اینکه «من» ی هم نباشه دیگه:)... وقتی کنار هم چیدم اینا رو تو ذهنم انگار پازل تکمیل شد:)... 

اینکه کتابایی که میخونم و سخنرانی که گوش میدم و... به یه مطلب اشاره میکنن بارها پیش اومده و برام جالبه... انگار می‌خوان یه چیزی بهت یاد بدن یا یه تذکر یا قدم بعدی رو بهت نشون بدن ...

•  شما هم عنوان رو میلیونر یک شنبه خوندین؟😁😅

مهمان ناخوانده

• عشق و مرگ... هر دوشون مهمان های ناخوانده هستند. 

_هر از چند گاهی فیلم عاشقانه میبینم و پا به پای شخصیت های فیلم گریه میکنم😅

شاید خود آزاری باشه:(... ولی فکر میکنم به این گریه ها نیاز دارم!! این روزا هم که فکرم مشغول شده دوباره:/

_ چند روز پیش خبر یه تصادف پیچید... دو تا پسر نوجوون با سرعت زیاد زده بودن به تیر برق... ماشین داغون شده و راننده رفته کما و اون یکی هم فورا جونش از دست داده... پدر راننده، همکار پدرم و مادرش همکار قدیمی خواهرم بود... چند سال پیش که رفته بودیم خونشون دیده بودمش... بچه مؤدبی بود... دبستان یا راهنمایی بود.‌‌.. خواهرم می‌گفت به مامانش کمک می‌کنه و آدم خیلی شوخ طبعی هست... دیروز که از مدرسه برگشتم... پدر و مادرم داشتن میرفتن تشییع جنازه اش:/... امیدوارم جای خوبی داشته باشن و رحمت خدا شامل حالشون بشه.

• «هر کس رو که دوست داری باید براش آرزوی شهادت کنی.» ( از کتاب قصه دلبری)

 

question 12

أَیْنَ بَقِیَّةُ اللَّهِ الَّتِی لا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِیَة

 

اگر بهتون حق انتخاب داده بشه کدوم انتخاب میکنید؟

۱. به مرگ طبیعی بمیرید.

۲. ده سال زود تر بمیرید ولی یه مرگِ خوب داشته باشید. یعنی برای نجات یک یا چند نفر جونتون بدین یا فرصت اهدا عضو داشته باشید و باعث نجات چند نفر بشید:)

 

problem

 همه چیز آنطور که به نظر می رسند نیستند شاید تو احمقی که فکر می کنی او احمق است. 

من معتقد نیستم که پرسیدن، بیماری باشد. اطاعت کورکورانه بدون هیچ پرسشی، بیماری است.

فقط عاطفه ای قوی تر ممکن است بر یک عاطفه دیگر غلبه کند.

هر زمان با هم هستیم، ارتباطی قوی را حس می کنم، هم از سوی تو هم از سوی خودم. میدانم محبتی بین ما هست.

«برگرفته از کتاب مسئله اسپینوزا»

 

خوندن این کتاب باعث شد این چند روز یه حالی باشم... دارم فکر میکنم چطور توصیفش کنم🤔 مثل این میمونه که رفتم درون دنیای خودم و در بسته باشم... وقتی مستند شنود گوش دادم مزید بر علت شد و این حالم همچنان ادامه داره... امیدوارم منجر بشه به تصمیم های خوب:) ... اگه برنامه عباس موزون دیده باشید و براتون جالب بوده، مستند شنود هم مثل همونه... کتاب شنود خونده بودم. اما انگار سانسور شده بوده برا همین تجربیات رو صوتی ضبط کردن دوباره بدون سانسور. 

شاعر میفرماید:

رنجوری را گفتند دلت چه میخواهد گفت آنکه دلم چیزی نخواهد.

 

و:

نباید بست اندر چیز و کس دل / که دل برداشتن کاریست مشکل.

 

نی نی دیروز مرد امروز

می‌گفت یادمه سین وقتی بچه بود خجالتی بود و پشت سر مامانش قایم میشد و من میرفتم سرک می‌کشیدم که ببینمش😊

منم یادمه همش دنبال مرغ و خروسا میدویدی، وقتی خیلی کوچیک بودی لپت بوس میکردم ولی یه کم که بزرگ تر شدی خجالت می‌کشیدم و فقط لپت می‌گرفتم 😅

اینم یادم مونده که یه بار گفتی سین برا خودش خانومی شده اونم وقتی نهایتا ۸ ساله بودم و تو کوچیک تر:)) و به دایی و داداش گفتی برن بیرون میخوای یه چیزی به من بگی به خودم تنهایی😄 ولی ... هنوزم کنجکاوم بدونم چی میخواستی بگی:)

وقتی میومدی سیدی هات با خودت میاوردی خونه بابا بزرگ و با هم برنامه کودک می‌دیدیم...

دیشب اسم چند تا فیلم حال خوب کن! از یه سایت خوندم و یادداشت کردم و امشب «همسایه من توتورو» رو دیدم... هم خندیدم هم گریه کردم:( هم یاد بچگی و خاطراتش افتادم... به این فکر کردم که قدر داشته ها و عزیزانم میدونم ؟؟ و یاد کسی افتادم که دیگه بینمون نیست... 

 چطور میشد بهت تسلیت گفت؟ با کلمات!!؟ باید میشد بغلت میکردم ولی فقط تونستم دستت بگیرم و چند تا کلمه بگم... اشکت ندیدم این یعنی مردی شدی برا خودت!؟

 

 

 

حکایت ۲

یکبار ملوک بی انصاف پارسایی را پرسید از عبادت ها کدام فاضل تر است؟

گفت: ترا خواب نیم روز تا در آن یک نفس خلق را نیازاری.

 

     ظالمی را   خفته دیدم      نیم روز            گفتم این فتنه است خوابش برده به 

     وآنکه خوابش بهتر از بیداری است            آن  چنان  بد    زندگانی   مرده     به 

 

«گلستان سعدی»

 

حکایت۱

درویشی مستجاب الدعوه در بغداد پدید آمد. حجاج یوسف را خبر کردند بخواندش و گفت دعای خیری بر من کن. گفت: خدایا جانش بستان.

گفت: از بهر خدای این چه دعاست؟ گفت این دعای خیر است ترا و جمله مسلمانان را.

 

        ای زبردست زیردست آزار                  گرم تا کی بماند این بازار 

        به چه کار آیدت جهان‌داری                مردنت به که مردم آزاری 

 

« گلستان سعدی»

 

بینایی

«جالب و عجیب به نظر می رسد که ما هر روزمان را با گفتن کلمه خداحافظ و فردا می بینمت با دیگران به پایان می بریم، اما چه بسا یکی از این روزها آخرین روزی باشد که همدیگر را خواهیم دید و شاید برای یکی از ما دو نفر فردایی وجود نداشته باشد، چه کسی گفته که ما فردا را خواهیم دید؟ ولی ما طوری از آن صحبت میکنیم که انگار امری مسلم و قطعی است.»

از کتاب بینایی اثر ژوزه ساراماگو ترجمه جهانپور ملکی 

 

بعد از خوندن رمان کوری و مرد تکثیر شده از ساراماگو، انتظار بیشتری از بینایی داشتم ولی اصلا به پای اونا نمی‌رسه. به سختی تا آخر کتاب خوندم. 

 

بحث این بود که آدم از یه لحظه بعدش هم خبر نداره ومعلممون برامون تعریف میکرد؛ زنگ آخر منتظر تعطیلی بودن که برن خونه و یکی از دانش آموزا می گفته فورا که رسیدم خونه یه چایی میزنم که خستیگم در شه و ... ولی وقتی زنگ به صدا در میاد و میخواد از خیابون بگذره ماشین بهش میزنه و میمیره ...