وقتی نوجوون بودم تو ذهنم اونایی که چیزی یا کسی رو از دست میدن و خیلی گریه و بی قراری میکنن سرزنش کردم و فک کنم به زبون هم آوردم... شب خواب دیدم عزیزترینم رو از دست دادم و نمی‌دونستم خوابه، به شددددت گریه میکردم وقتی بیدار شدم خوشحال شدم از اینکه فقط خواب بوده ولی صورتم خیس از اشک بود...
چند روزی میگذره از انتشار پست قبلی ... نمی‌دونم چطور شد که با این سریال آشنا شدم، انگار همه چی دست به دست هم داد تا ببینمش! داستان سریال از اول تا آخر حتی سکانس پایانی رو از یه سایتی خوندم:))! با وجود اینکه فراری بودم از ژانر درام عاشقانه ولی مشتاق شدم ببینمش تصمیم داشتم تعطیلات عید ببینمش ولی نتونستم صبر کنم و نگاهش کردم تا آخر:) دیشب و امروز همش گریه میکردم😅 البته نه در ملأ عام دیشب وقتی همه خواب بودن و امروز وقتی سرکار بودن:) از آخرین باری که یه لیتر اشک ریختم خیلی میگذره...( اینکه احساساتی بشم با خوندن یه مطلب یا دیدن برف:) یا ...و دو سه قطره اشک بریزم طبیعیه و گاها هر روزه🙄).
پشیمون نیستم از دیدنش و این همه اشک، بعضی گریه ها روح رو جلا میدن:)
یه درام عاشقانه شد بهترین سریالی که تو عمرم دیدم:)
جرات ندارم عشق به سخره بگیرم مخصوصا وقتی پای عشق حقیقی در میونه:)
♥️Thank you my God,i love you so much
ما هم به خودمان اجازه نخواهیم داد که احساسات شما را به سخره بگیریم در این پست.